جامعه، چگونه با یک قانون مواجه می‌شود؟
بسم الله الرحمن الرحیم
جامعه، چگونه با یک قانون مواجه می‌شود؟
برنامه‌ریزی در جامعه از چه مؤلفه‌هایی تشکیل می‌شود؟
قانون ریشه در افعال پیشینی دارد.
یعنی اگر جامعه‌ای کار سیئه و بدی را انجام دهند. زمینه را برای این که قانون آن را بپذیرند و آن را حق خود بدانند، ایجاد کرده‌اند.
چون خودشان، مسیر اراده‌شان را به سوی آن کار باز کرده‌اند.
هر فعل ارادی، صفت متناسب با خودش را در انسان تقویت می‌کند و مداومت بر آن کار تا جایی پیش می‌رود که آن اخلاق بر انسان حاکم شود.
اگر این عمل و اخلاق شکل‌گرفته از آن، عمومی و فراگیر شود.
در این صورت قانون متناسب به سادگی در مردم جا می‌افتد.
و مقابله‌ای نخواهد بود.
***
حال باید چه کار کرد؟
آیا کارهای هستند که بالاتر از اعمال دیگر قرار بگیرند و بقیه کارها ذیل آن‌ها باشند؟
بله.
این گونه است.
کارها هم رده نیستند. بعضی از اعمال مقدم بر دیگری هستند.
دو مقوله‌ی عمده وجود دارد:
1- اولین کار «امر به پرستش خدای یگانه» و «نهی از پرسش الهه‌های گوناگون» است.
2- دومین کار نیز «امر به استغفار رب جامعه» سپس «امر به توبه» است.
همه امور دیگر جامعه ذیل این دو سرفصل قرار می‌گیرند.
***
به بیان کامل‌تر...
امر به «توحید»، «استغفار و توبه»
و
نهی از «الهه‌ها» و «روگردانیدن»
و
آن هم «به صورت جمعی» در پناه یک «رسول»
با
راهکار حرکتیِ «انذاری و هشداری» و «بشارتی و ایجادشوق»
برنامه ایجاد جامعه اسلامی است.
هر کدام از این‌ها نباشد کار در جامعه پیش نمی‌رود.
مؤمنین در نهایت نجات می‌یابند ولی اصلاح، عمومی نخواهد شد و جامعه به جامعه اسلامی تبدیل نخواهد شد.
***
مطلب قبل در رسیدن جامعه به کمال بود.
اما مهم‌ترین چیزی که جامعه را از اضمحلال حفظ می‌کند؛ «نهی از فساد» به «صورت جمعی» است.
زنده بودن «اصلاح جمعی»، باعث می‌شود، جامعه به ورطه اضمحلال و هلاکت نیفتد.
این موضوع تضمین شده است.
***
جریان ضدانقلابیِ غرب‌پرست ولی، دروغ می‌گوید.
با تحقیر، مسخره‌کردن‌ها، قدرت‌نمایی‌های دروغین و فشارهای رسانه‌ای، ابتدا اغوا می‌کنند؛ سپس قانونی را برخلاف فطرت جامعه، نهادینه می‌کنند.
علم را هم ویترین کار خود قرار می‌دهند. چرا که زودتر آن علم را نیز تحریف کرده بودند.
با جریان علم جلو می‌افتند و قیام می‌کنند.
بله؛
با سکوت، جامعه در نهایت تغییر خواهد کرد.
***
اگر جمعیت میلیونی مؤمنین و نخبگان انقلابی، از شناکردن در نعمات و سرمستی دوری‌کنند و همچون «مانعی» مقابل مجرمین جامعه قرار بگیرند؛ حرکت عمومی قابل تغییر است.
و فرآیند تدوین و طرح قانون در آن زمان است که واقعی خواهد بود. قانون، به عقبه‌ی حقیقی مبتنی بر عمل نیاز دارد.
چرا که برنامه اسلام، «اجتماعی» ریخته می‌شود.
***
و هیچ‌وقت قانون‌های بالادستی بدون عملِ پیشینیِ مردم، عمومی نمی‌شوند.
و انباشت قانون‌های بالادستی و قانون‌نویسی در اتاق‌های دربسته بزرگ، فقط تعارضات و عدم تبعیت از قانون را بیشتر می‌کند.
همان‌طور که می‌بینیم.
***
جز او خدایی نیست.
طلب مغفرت می‌کنیم و به او باز می‌گردیم.
بعداًنوشت:
احساس کردم باید یک توضیحی اضافه کنم.
جمهوری اسلامی باید با قدرت وضع قوانین علیه «ساختارهای غیرالهی» و «ساختارهای گناه‌آلود» و غیره را دنبال کند. در این شکی نیست.
بحث بر سر نوشتن برنامه‌هایی است که مردم و نخبگان باید در پناه «رسول» انجام دهند.