بسم الله الرحمن الرحیم
آیا بعد از این که به لطف الهی، سالها از اخلاقِ ناپسندِ جمعی قدیمی، ما را دور کردند.
از تیکه انداختنها به یکدیگر.
از نشستنهایی که به کنایههای غیبتگونه آلوده است.
که جمعهای مؤمنین را بشدت میشکند. خرد و نابود میکند.
بسم الله الرحمن الرحیم
آیا بعد از این که به لطف الهی، سالها از اخلاقِ ناپسندِ جمعی قدیمی، ما را دور کردند.
از تیکه انداختنها به یکدیگر.
از نشستنهایی که به کنایههای غیبتگونه آلوده است.
که جمعهای مؤمنین را بشدت میشکند. خرد و نابود میکند.
کنار خیابان بود. در آفتاب ایستادهبودم. دست چپم را گرفته بودم کنار صورتم طوری که بتوانم صفحه همراهم را ببینم و چیزی بنویسم.
در همین حال بودم که یکی از کنار دستم آمد و دست گذاشت روی شانهام. آرام از صفحه همراه سرم را بلند کردم و به او نگاهی کردم. خودش خندهاش گرفته بود و لبخند میزد، کمی جا خورده بود، همان جوری گفت: «معذرت میخوام. فکر کردم سیگار دستته.»
احتمالا میخواست بگوید: «داداش، سیگار روزه را باطل میکند.» یا «این جا که جای سیگار کشیدن نیست. ماه رمضان حرمت دارد. حرمتش را حفظ کن!»
التماس دعایی گفتم و با خندهای بر لب دور شدم.
خیلی خوشم آمد که یکی میخواست به من این جوری تذکر بدهد.
+ +یا رسول الله،
یا رسول الله،
فداک نفسی و دمی،
و أبی و أمی،
و أهلی و ولدی،
و کل مالی،
و ما خوّلنی ربی.
إن دماءنا
و أرواحنا
و أولادنا
و حیاتنا
ترخص أمام کرامة رسول الله
و عرض رسول الله
و شرف رسول الله
و الله على ما نقول شهید،
و دماء شهدائنا تشهد
و جراح جرحانا تشهد
و بیوتنا المهدمة تشهد،
ما دام فینا دم،
لن نسکت عن إهانة نبینا
و سیبقى الصوت عالیاً: لبّیک یا رسول.