بسم الله الرحمن الرحیم
چرا ما شیعیان هر روز به پای منبر امیرالمؤمنین و ائمه‌ی هدی و رسول الله علیهم السلام نمی‌رویم و به حِکَم، آداب و معارفی که ماشاءالله در اخبار آن‌ها نهفته است. گوش فرا نمی‌دهیم؟!*
* در محضر بهجت؛ ج۲ ص۲۸۳
از کانال
@bahjat_ir
بسم الله الرحمن الرحیم
آیا بعد از این که به لطف الهی، سال‌ها از اخلاقِ ناپسندِ جمعی قدیمی، ما را دور کردند.
از تیکه انداختن‌ها به یک‌دیگر.
از نشستن‌هایی که به کنایه‌های غیبت‌گونه آلوده است.
که جمع‌های مؤمنین را بشدت می‌شکند. خرد و نابود می‌کند.
بسم الله الرحمن الرحیم
ما مردم عزیزتر از جان خود را وارد چه صحنه‌هایی می‌کنیم؟
راهی که به سعادت ختم می‌شود یا راهی که معلوم نیست پایه‌های آن چیست و به چه سمت و سویی می‌رود؟
آیا سرگرمی‌هایی را برای ملت خود تجویز می‌کنیم که آن‌ها را به سمت خیر و رشاد سوق نمی‌دهند؟
آیا اگر یک فردی یک بیان سعادت‌بخشی از منبع حق و حقیقت بیان کند، مردم کف‌بر می‌شوند، چهارستاره می‌دهند و برای امتی واحد برای احیای امر موعود قیام می‌کنند؟
و یا کاری می‌کنیم که می‌گویند خیلی ما ذکر شنیده‌ایم و الان یک چیزی بگو سرگرم شویم؟!
ب.نوشت: خداوند متعال بساط به‌لهوکشاندن و بازیچه‌گرفتن مردم ملت‌ها به دست سیاست‌مداران فرهنگی تاریک‌خانه‌های جهان را بر هم خواهد زد.
بسم الله الرحمن الرحیم
فکر می‌کنید از وقتی از شبکه‌های «اجتماعی» استفاده کرده‌ایم آدم «اجتماعی»تری شده‌ایم؟!
فکر می‌کنید از زمانی که ما به شبکه‌های اجتماعی ورود کرده‌ایم، آدم «به‌روز»تر و «موجه»تری شده‌ایم؟
فکر می‌کنید ما...
