بسم الله الرحمن الرحیم
شیش یک
نامه‌ی امام از رسانه‌ها پخش نشد. یعنی عده‌ای به بهانه‌هایی آن را پخش نکردند و نشد آوردند و سعی داشتند امام را منصرف کنند.
قطعا اگر آن نامه دشمنی داشت، کسانی وجود داشتند یا دارند که در نامه افشاگری علیه و به ضرر آن‌ها بوده است، نه افرادی دیگر.
این در طول تاریخ جا برای اما و اگر بازگذاشت. این یک.
لیبرال‌ها و منافقین دو کانال مرتبط به هم هستند که علاوه‌بر سخنرانی‌های روشنگرانه‌ی امام، بشدت در این نامه واکاوی‌شده‌اند.
هشت یک
این نامه که نامه‌ی موافقت امام، با حکم عدم کفایت او است. به روشنی ارتباط آشکاری با محتوای دو روز قبل دارد.
مطالب شیش یک هم‌چنان در این نامه حضور دارد، به نحوی و کیفیتی دیگر.
پاسخ مخاطب نامه به نامه‌ی اول و محتوای آن، محتوای متن اول را تأیید می‌کند، گرچه حاوی استعفا است. ولی با توجه به عدم بصیرت سیاسی ایشان، که در طول تاریخ هم با تأسف تکرار
شد، هم در ماجرای باندی که امام در این نامه فرموده‌اند؛ و هم در قضایای
فتنه‌ی رنگی اواخر دهه‌ی هشتاد، عدم کفایت ایشان ثابت می‌شود.
نکته‌ای دیگر که مخاطب نامه خود را از ابتدای مبارزه تا آن زمان، مطیع معرفی می‌کند.
ولی با توجه به تأکید دوباره‌ی امام بر ماجرای باند و قضیه‌ی ذکر شده در نامه، این حرف اطاعت دائمی اشتباه بوده است و بلکه چیزی را ثابت نمی‌کند. لذا امام می‌فرمایند: «برای این که اشتباهات گذشته تکرار نگردد، به شما نصیحت می‌کنم که بیت خود را از افراد ناصالح پاک نمایید و از رفت و آمد مخالفین نظام، که به اسم علاقه به اسلام و جمهوری اسلامی خود را جا می‌زنند، جدا جلوگیری کنید.» مانند قضیه‌ی فلان که ذکرش گذشت و در ادامه نیز وجه دیگری هست که «از پخش دروغ‌های رادیوهای بیگانه متأثر نباشید.»
پ.ن: دعای امام چقدر زود مستجاب شد.
پ.ن: خدا ما را بصیر و عامل قرار دهد و نیز ما را نجات دهد.