صدرِ اعظـــــــــــــم

کاش این عزیز هم نظری هم به ما کند!

صدرِ اعظـــــــــــــم

کاش این عزیز هم نظری هم به ما کند!

صدرِ اعظـــــــــــــم

تویی بهانه ‌ام اما بهانه‌ای که ندارم
گذاشتم سر خود را به شانه‌ای که ندارم
تمام عمر کشاندی مرا به سوی نگاهت
تمام عمر به سویِ نشانه‌ای که ندارم
زِ رقعه

آخرین نظرات
  • ۱۲ بهمن ۰۱، ۰۰:۰۸ - شاگرد بنّا
    احسنت
پیوندهای روزانه

۶۰ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «امروز» ثبت شده است

بسم الله الرحمن الرحیم

خداوند بنا ندارد که مؤمنین را در حالتی که الان هست نگه دارد تا زمانی که خبیث از طیب جدا بشود.

و هم‌چنین خداوند بنا ندارد که مردم را از غیب آگاه کند بلکه از فرستادگانش هر کسی را بخواهد به راهی که بخواهد می‌آورد و برمی‌گزیند.

 

بسیار باید به اوامر و سنت‌های الهی ایمان داشت و توجه نمود. ما بیشتر به جای دیدن قواعد خداوند متعال در عالم در اتفاقات غرق می‌شویم. به همین دلیل مدام، پخش و پلا هستیم و حالت پریشانی برایمان به وجود می‌آید. باید پناه برد از گمراهی‌های این فتنه‌ها. چرا که اتفاقات یکی از یکی پیچیده‌تر است و زیروروکننده ماها و روآورنده‌ی درونی‌هاست؛ و غیر از این مفری نیست.

با این که این جریان و سنت، جاری است؛ ما وظیفه‌ها داریم. و بسیار اشتباه است اگر بگوییم حال که غربال می‌خواهد اتفاق بیفتد، ما وظیفه نداریم دست برادرمان را بگیریم. کسانی که ممکن است اشکالی در او برای ما ظاهر باشد.

این روش درست نیست. بلکه باید نسبت به اطراف خود و حرکت مقابلی که دارد صورت می‌گیرد، احساس خطر و حرکت کنیم. این پناه است.

وقتی دشمن صبح تا شب دارد می‌کوبد ما چه کار کنیم؟ بنشینیم؟

هر کسی، هر کسی را که می‌تواند به اهل بیت متصل نماید، و در این راه از خود ایشان بطلبد تا راه باز بشود و کار انجام بشود.

 

و این که قبل از آن خودمان باید به رشته‌ی ولایت حضرت بقیه الله عجل الله تعالی فرجه متصل باشیم.

سخنان نائب ایشان را خالصانه تبلیغ و ترویج کنیم.

 

در یک دیدار «ایمان و غیرت دینی» ده بار؛ و «ایمان و عزم راسخ» که همان عبارت در یک بیان دیگر است؛ یک بار آمده است.

یازده بار.

+

# آقا

# امروز

۲ ۲۷ دی ۹۸ ، ۰۱:۱۶
صلوات

بسم الله الرحمن الرحیم

اگر حضرت آقا تصمیم را روی دوش تصمیم سران سه قوه نمی‌فرستادند. و جریان تصمیم سه قوه را محکم نمی‌کردند. و شخصا دستور فی الفور برای کاهش قیمت و ... صادر می‌نمودند.

 

اولا ورود ایشان به جریان و روال قانونی (با حفظ این که از جهت قانونی هم ورود ایشان منعی ندارد)، می‌توانست بهانه را برای افراد بازکند که با خالی‌کردن شانه از زیر قانون و مسئولیت خویش، عده‌ای بگویند ایشان اجازه‌ی کار قانونی نمی‌دهد و با فتنه‌پراکنی با وسیله قراردادن بخشی از قانون علیه بخش مهم‌تر قانون، فضا را آلوده‌کنند. درنتیجه، در لایه‌های پایین‌تر هیچ قانونی ضمانت اجرایی نمی‌توانست داشته باشد.

به همین دلیل بهترین میخی که باید کوبیده شود میخ قانون بود که آقا این کار را انجام دادند.

ثانیا هر تصمیم دیگر می‌توانست شر بیشتری داشته باشد. یعنی این راه و تصمیم تماماً به خیر امّت و کشور بوده است. یعنی اگر ایشان با این خلوص الهی خودشان، کار را از جهتی به نام خود تمام نمی‌کردند (گرچه خودشان از جهت تصمیم‌گیری هیچ ورودی در این زمینه نداشتند)؛

 

دو اتفاق می‌توانست بیفتد:

یک این که جریان اصول‌گرا و اصلاح‌طلب (که این تقسیم‌بندی درست هم نیست) در مجلس فعال شده بودند برای این که لایحه‌ای را به مجلس ببرند تا این هزینه به مقدار قبلی خود بازگردد. جریانی برای این که ما نشان بدهند به فکر مردم هستیم و یا برای این که در دقیقه‌ی نود رأی جمع کنند و جریانی هم برای جلوگیری از آسیب‌هایی که به مردم وارد شده است.

یعنی فارغ از دسته‌بندی‌ها، دو جریان انقلابی و جریان غیرانقلابی فعال می‌شد برای کاهش و برگرداندن به حالت عادی...

و در این شرایط دولت هم خودش ادعا و مدعایی داشت و به این راحتی و با این وضعیت اصلا راضی نمی‌شد که کسی بخواهد کار او را به هم بزند. در نتیجه دو قطبی در میان نمایندگان، و یک دو قطبی دیگر بین دولت و مجلس و نزاعی همه‌جانبه و در کل ماجرا دوقطبی موافقان و مخالفان، شکل می‌گرفت.

 

دو این که افرادی که اغتشاش می‌کردند وضعیت روشنی نمی‌داشتند. برنامه‌ای که هر کسی اندکی تأمل کند می‌فهمد که برنامه‌ریزی شده در شهرهای کشور چنین اتفاقاتی رقم می‌خورد. و این کار تنها از اشرار جهان و دنباله‌های آنان بر می‌آید. همان‌طور که رسانه‌های آن‌ها و خودشان شخصا از این اغتشاشات و اشرار دفاع می‌کنند!

 

و وقتی دو قطبی در جامعه شکل بگیرد. قطب بازنده‌ای که سال‌ها روی موضوع مذاکره و ... تأکید داشت یا همکار جریان مذکور نامیده می‌شد و قبل از آن با روش دینی بالا نیامده بود، این قطب بازنده، با توجه به این که در شرایط انتخابات چیزی برای از دست دادن نداشت؛ آن طور که در فتنه‌های ۱۰ سال پیش هم مشاهده شد؛ ابایی نمی‌کرد از این که برای جمع‌آوری رأی و یا خالی‌کردن برخی عقده‌های درونی، از گروه‌های اغتشاش‌کننده‌ی سازمان‌دهی شده‌ی میان میدان، استفاده کند. یعنی به سمت خود جذب کند. و برای فشار از پایین از آن‌ها استفاده نماید.

در این صورت مردم و طرفداران خود را هم به صحنه می‌آورد و همراه با آشوب‌گران، علیه دیگر مردم از آن‌ها استفاده می‌کرد.

با این وضعیت، چه اتفاقی می‌توانست بیفتد؟

 

***

 

اما یک مرد خدا با افق دید الهی، فقط می‌تواند این گونه دست این دشمنان خبیث را بخواند.

تا کارهایی که (در این شرایط افراد نوجوان و عادی هم تاحدودی می‌فهمند که این شیوه‌ی اجرای یک طرح نمی‌تواند روش درست و صحیح و دارای جوانب امر صحیحی باشد) ممکن هم هست از سر «ندانستن»، یا از سر «بی‌تدبیری» یا از «سهل اندیشی» باشد یا احتمالا از «نفوذ افراد در لباس مشاور و نزدیکان بعضی از قوا خبر بدهد» نتواند یک چند قطبی ایجاد کند.

زمانی که هم‌زمان حداقل ۱۰ طرح برای مدیریت بنزین وجود دارد.

 

با این شرایط فقط دست و یک قلب الهی می‌تواند همه را یک طرف بیاورد و عوامل اغتشاش‌گر را - که به قول یکی از این خارج‌نشین‌ها در گفت‌وگو با یک شبکه‌ی انگلیسی، دو یا سه سال برایش برنامه‌ریزی شده بود - همگی یک طرف ببرد. آن هم دست‌خالی و شبکه‌ی آن‌ها لو برود. و یک شکست سنگین امنیتی به دشمن وارد کند. این را دشمنان بهتر می‌فهمند. چون آن‌ها هستند که طراحی‌های چندساله‌ی آن‌ها شکست خورده‌است.

آن‌ها می‌دانند که چه عقبه‌ای و چه سرمایه‌گذاری را ازدست داده‌اند.

***

ما چه کاری از دستمان بر می‌آید؟

این که بدانیم سایه‌ی یک مرد الهی همه‌ی تهدیدها را تبدیل به فرصت می‌کند.

البته به یک شرط و آن هم این که شکر این نعمت را همگی به جا بیاوریم. و ان شاء الله قدر این نعمت الهی را بدانیم.

 

پانوشت: خداوند همه‌ی مردم ما و در میان آن‌ها ما را در راه اهل البیت بیش از پیش، تثبیت بفرماید.

# آقا

# آیه

# امتحان

# امروز

# بصیرت

# تجربه تاریخی

۱ ۲۹ آبان ۹۸ ، ۱۶:۲۴
صلوات

بسم الله الرحمن الرحیم

کفار و استعمارگران در دروغ‌گفتن و فریب‌دادن ماهرند و ما در فریب‌خوردن! (در محضر بهجت، ج1، ص117)

خدا می‌داند کفار چه زحمت‌هایی می‌کشند تا دروغ و افترا را به جای راست و درست در رسانه‌ها تحویل دهند. و هر روز با وسایلی و نقشه‌هایی علیه مسلمانان به میدان می‌آیند تا غافلان، آگاه نشوند... (در محضر بهجت، ج1، ص122)*

***

در در علم هم همین منوال است.

این قدر می‌گویند شما نمی‌توانید و ما می‌توانیم. ما هم ساده‌لوحانه باور می‌کنیم.

وقتی همه‌ی علم در اختیار ولی زمان است؛ و اگر بخواهد به اذن الهی در قلب هر کسی که بخواهد قرار می‌دهد. آن علمی که به بهشت می‌برد.

این علوم هم اگر ما هدفمان را درست کنیم همین صورت را خواهد داشت.

کفار خلاف مسیر آب رفته‌اند و «دویست و پنجاه» یا «سیصد» سال طول کشیده است تا به این جا برسند.

ما که در مسیر آب می‌خواهیم حرکت کنیم این مسیر را به زودی می‌توانیم دنبال کنیم و از مرزهای فعلی آن بگذریم.

 

منبع نیمه‌ی ابتدایی

* کانال مرکز نشر آثار آیت الله بهجت در سروش

# العلم

# امروز

# تبلیغات

# فرهنگ غرب

۰ ۱۵ مهر ۹۸ ، ۲۲:۵۳
صلوات

بسم الله الرحمن الرحیم

مجموعه‌های فرهنگی ایمانی انقلابی، غالباً برای حل مشکلات نظام و حفره‌های آن شروع و ادامه می‌یابند.

ولی آفت بزرگ این مجموعه‌ها سوار شدن روی سیستم خود و دست‌ها را طوری حائل کردن است که کسی تقلب نکند یا کسی مشابه‌کاری نکند یا کسی کنار ما در نیاید. یعنی کسی با کسی کار نمی‌کند مگر اندازه‌ی خودش یا بزرگ‌تر از خودش باشد. یا رابطه‌ای وجود داشته باشد.

 

این یک آسیب بزرگ ماست. شاید به هم‌دیگر اعتماد نداریم. این هست.

شاید فرد دیگری را لایق این نمی‌دانیم که درباره‌ی نظام کار به خصوصی انجام بدهد! این خیلی خطرناک است.

 

در هر صورت با این که تعدّد مجموعه‌ها با توجه به تعدد مخاطب صرفاً مسئله‌ی بدی شاید نباشد.

ولی این که مجموعه‌های مؤمن در ارتباط‌ها و پروتوکل‌های ارتباطی با هم، بسیار سخت‌ارتباط هستند؛ و به این راحتی دو مجموعه با هم بر کاری متفق نمی‌شوند این بسیار امر سخت و ناگواری است.

# از خودمان شروع کنیم

# امروز

# تشکیلات

# تمدن سازی

۱ ۲۹ شهریور ۹۸ ، ۱۱:۰۵
صلوات

بسم الله الرحمن الرحیم

یکی هست خیلی استعداد این را دارد که از برج آزادی خودش را بیندازد پایین!

بهش رأی بدهیم یا نه؟

الگوی مردم محسوب می‌شود یا نه؟


پ.ن: چرا هم‌دیگر را درست هدایت نمی‌کنیم؟

# امروز

# بی‌برچسب

# دستگاه تحلیلی

# فرهنگ‌سازی پنهان

۰ ۲۵ تیر ۹۸ ، ۰۰:۲۵
صلوات

بسم الله الرحمن الرحیم

این اتّفاقات اتّفاقی نیست!


بعدا نوشت:

اتفاق‌ها،

بی‌علّت نیست.

بی‌هدف نیست.

اتفاقی نیست.

شیطان هم دارد کار می‌کند.


ولی چه کسی می‌تواند با برنامه‌ی خداوند متعال به ستیزه برخیزد؟

# امتحان

# امروز

۱ ۱۴ تیر ۹۸ ، ۰۱:۲۳
صلوات

بسم الله الرحمن الرحیم

از قرائن و شواهد

متوجه شدیم، بعضی از مسئولین خاص دولتی،

آن هم نه در دولتی که چهار یا پنج آدم نفوذی به طور علنی در آن شکار شده است؛

بلکه برخی از دولت‌ها در کشورهای دوردست، از پخش سریالی در تلویزیون، تنشان لرزیده است.

# امروز

# بصیرت

# بی‌برچسب

# تبلیغات

۰ ۰۱ تیر ۹۸ ، ۰۰:۵۹
صلوات

بسم الله الرحمن الرحیم

مسئله‌ی فلسطین علاوه بر این که یک طرح استعماری برای تداوم استعمارگران بوده و هست؛ طرحی است که برای جلوگیری از اتحاد و قدرتمندشدن مسلمانان در منطقه و ایجاد یک جبهه‌ی محکم و مقاوم اسلامی دنبال شده است.


و حرکت در جهت حل این مسئله، پاسخ به ندای کمک‌خواهی یاللمسلمین مظلومان است. این پاسخ همه‌جانبه، امری واجب کفایی است.


و برای رسیدن به مراتب قرب، امر واجب امری است که نباید از آن چشم‌پوشی نمود.

بلکه اگر کسی در این شرایط این کمک‌خواهی مسلمانان را پاسخ ندهد؛ مسلمان نیست.


پرداختن به امور مسلمانان مظلوم، از آن جهت که رضایت و امر مؤکد خداوند متعال و ائمه را در خود دارد؛ سررشته‌ای از ولایت را در خود به همراه دارد.

مبادا پرداختن به این امر را قطع کنیم؛ چرا که پناه بر خدا سررشته‌ی این رابطه را قطع نموده‌ایم.


نوشت: خداوند ما را دائماً از مدافعان مرزها و اقامه‌کنندگان دین قرار بدهد.

# امروز

# تمدن سازی

# جهاد

۱ ۱۲ خرداد ۹۸ ، ۰۱:۲۶
صلوات

بسم الله الرحمن الرحیم

با شرمندگی، سرافکندگی، ابا و ننگ این مقایسه قابل شنیدن است.

شنیده‌ایم که در دوران امام حسین علیه السلام،

مدینه النّبی،

به مدینه‌ای دیگر تبدیل شده بود.


شهری که مرکز کنسرت‌ها و آوازه‌خوان‌ها و زنان رقاصه شده بود!


یعنی شهری که محل هجرت پیامبر بوده است و سال‌ها رنج و سختی را برای دین الهی به خود پذیرفته بود، در کمتر از پنجاه سال به چنین وضعی تبدیل شد.

زمانی امام حسین علیه السلام شهید می‌شوند که مردم جز ظاهری برای نماز و ظواهری برای پایه‌های دین، نمی‌شناختند.

و دنیاپرستی دنیای اسلام را فراگرفته بود.


این که در لفافه‌ی «لباس پیامبر» و نیز در پوششِ «رسانه‌ی ملی»

کنسرت و نوازندگی و آوازه‌خوانی را ارزش نشان دهیم، «خدمت» است؟


آیا این غوطه‌وری، افتخار است؟

آیا می‌خواهیم با دست خودمان ایران را تبدیل کنیم؟


هیهات

# امروز

# توکل

# جامعه سازی

# جاهلیت

۰ ۲۷ ارديبهشت ۹۸ ، ۲۲:۰۴
صلوات

بسم الله الرحمن الرحیم

آیا بعد از این که به لطف الهی، سال‌ها از اخلاقِ ناپسندِ جمعی قدیمی، ما را دور کردند.

از تیکه انداختن‌ها به یک‌دیگر.

از نشستن‌هایی که به کنایه‌های غیبت‌گونه آلوده است.


که جمع‌های مؤمنین را بشدت می‌شکند. خرد و نابود می‌کند.


رواست که با دستان خودمان حلقه‌ای را تأیید کنیم که در آن تیکه انداخته می‌شود و گعده‌هایی روی مرز شکل می‌گیرد؟
و در آن‌ها مثل آب خوردن، حل بشویم؟!


نوشت:
قلیل تا وقتی قلیل است، با اندک آلودگی آلوده می‌شود و خاصیت طاهریت و طهارت‌بخشی خود را از دست می‌دهد.

# امروز

# غیرت

# که چی؟

۲ ۲۶ ارديبهشت ۹۸ ، ۰۱:۱۵
صلوات